Veče pomena petogodišnjici smrti Vesne Parun, našoj velikoj pesnikinji u Franjevačkoj crkvi, u Zemunu 19. oktobra
Uz blagoslov oca Željka, starešine crkve priredili smo ovaj pomen velikoj pesnikinji naših naroda. Vesna Parun je rođena 10. aprila 1922. godine na otoku Zlarinu. Osnovnu školu je završila na Visu. Gimnaziju je pohađala u Šibeniku i Splitu, gde je 1940. godine i maturirala. Prvu pesmu je napisala u trećem razredu osnovne škole. Studirala je romanistiku i filozofiju na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu. Od 1947. radi kao slobodna književnica. Povremeno živi i radi u Beogradu, Bugarskoj.
Prvu zborku pesama „Zore i vihori“ objavljuje 1947. Zatim se nižu zbirke: „Crna maslina“ (1955.), „Vidrama vjerna“ (1957.), „Ropstvo“ (1957.)
Osim poezije, piše drame, basne, aforizme, eseje, kritike i velike opuse za decu. Njena dela su prevođena na bugarski, češki, engleski, nemački, francuski, italijanski, mađarski, ruski, poljski, švedski jezik.
Dobitnica je mnogih nagrada za književnost i životno delo. Bila je dopisna članica Hrvatske akademije znanosti i umjetnosti. Poslednjih godina svog života boravila je u lečilištu u Stubičkim toplicama (skoro devet godina zbog invalidnosti). Uprkos tom samotničkom životu i dalje je pisala u bolnici i objavljivala knjige u sopstvenom izdanju.
Na pomenu koji smo priredili Vesni Parun (preminula 25. oktobra 2010.) u Franjevačkoj crkvi, govorili smo odlomke iz njenih zapisa o životu, o njenom tegobnom putu koji je prošla samo svojim darom, znanjem i ljubavlju prema ljudima. Te zapise čitala je verni saradnik i organizator kulturnih događanja u Zemunu, i Beogradu- Marijana Ajzenkol.
Naš vrsni književnik Goran Babić, dobar poznavalac Vesninih dela, i lični prijatelj pesnikinje, govorio je o umetničkoj slobodi kroz Vesnina dela.
Glumica Mirjana Vukojčić kazivala je stihove Vesne Parun. Ovo veče priređujemo već šest godina zaredom- prvo je bilo održano još za Vesnina života u Kolarčevoj zadužbini u Beogradu. Vesna je sledeće godine, u jesen otišla iz života. Njena molba, zavet je bio da je Mirjana Vukojčić i publika u Beogradu nikad ne zaboravi. Jer su je, ovde u Beogradu, ali i na čitavom Balkanu voleli i poštovali.
Njen zavet je i ove godine ispunjen zahvaljujući pažnji i gostoprimstvu Franjevačke crkve, i njenog starešine, oca Željka.
Večni pomen njenom strahu neprekidnom od života, od zala, od smrti. Večni joj pomen što nam je dah života dala!
Zabeležila 28. oktobra 2015. u Beogradu glumica Mirjana Vukojčić
p.s.
Foto galeriju ovog događaja možete pogledati u meniju foto.
